Στο “Mailo’s” η μακαρονάδα βγαίνει στο “δρόμο”
Καλοφτιαγμένες al dente μακαρονάδες με comfort νοστιμιά, κλεισμένες σε κουτί, αναδιαμορφώνουν την οπτική μας για το «γρήγορο» φαγητό.
Η μακαρονάδα, όταν πρόκειται για διανομή φαγητού στο σπίτι ή το γραφείο, πόσω μάλλον για take-away γεύμα με την παρέα για το δρόμο, δεν είναι από τις επιλογές που βρίσκονται ψηλά στη λίστα του μέσου Έλληνα. Αυτό όμως φαίνεται ότι έχει βαλθεί να αλλάξει το brand “Mailo’s”, που από το 2019 έχει ανοίξει ούτε ένα ούτε δύο αλλά 12 καταστήματα με θερμή ανταπόκριση. Ο “Mailo”, η μασκότ του brand, είναι το αγαπημένο κατοικίδιο του σεφ και εμπνευστή του project, Νικόλα Μουτσουρούφη, πιστή συντροφιά του σε ταξίδια ανά τον κόσμο. Μαθαίνοντας μάλιστα την ιστορία, φευγαλέα πέρασε από μπροστά μου η εικόνα του σεφ να απολαμβάνει μια ωραία pasta στην αυλή παραδοσιακής τρατορίας στην Ιταλία με τον πιστό του φίλο να κουνά παιχνιδιάρικα την ουρά για “μεζεδάκι”. Fast forward στο παρόν, βρέθηκα να δοκιμάζω το αποτέλεσμα του γευστικού αυτού ταξιδιού σε συσκευασία με περιεχόμενο που ετοιμάστηκε σε μόλις 7 λεπτά από τη στιγμή της παραγγελίας μου, στην πρόσφατη άφιξη του brand στο Μαρούσι.
Το μαγαζί βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της περιοχής με συνεχή κινητικότητα και ο εξωτερικός χώρος με τους ψηλούς πάγκους και τα μεταλλικά σκαμνιά είναι ένα ωραίο πόστο στην περαντζάδα. Μπαίνοντας εντός, κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα με μίνιμαλ στοιχεία, και πεντακάθαρες βιτρίνες που προκαλούν τους φιλοπερίεργους να ρίξουν στην ανοιχτή κουζίνα κλεφτές ματιές. Σε πρώτο πλάνο φιγουράρει η μηχανή που φτιάχνει τα ολόφρεσκα ζυμαρικά ημέρας από βιολογικό ιταλικό σιμιγδάλι και νερό και οι μάγειροι που βρίσκονται υπ’ ατμόν ετοιμάζοντας τις παραγγελίες.
Το μενού είναι απλό και περιεκτικό περιλαμβάνοντας 10 συνταγές ζυμαρικών, με campanelle (σ.σ “καμπανούλες”), casarecce (μοιάζουν με τις δικές μας μακαρούνες) και ριγκατόνι και τρεις σαλάτες (οι δύο είναι μακαρονοσαλάτες με fussili).
Το μενού είναι απλό και περιεκτικό περιλαμβάνοντας 10 συνταγές ζυμαρικών, με campanelle (σ.σ “καμπανούλες”), casarecce (μοιάζουν με τις δικές μας μακαρούνες) και ριγκατόνι και τρεις σαλάτες (οι δύο είναι μακαρονοσαλάτες με fussili).
Δοκίμασα την σάλτσα “σπανακοτυρόπιτα” της γιαγιάς Αναστασίας, με σπανάκι, πράσο, κρέμα φέτας με campanelle πασπαλισμένα στο τελείωμα με τραγανό φύλλο κρούστας, συνταγή που με κλειστά μάτια θυμίζει ακριβώς το όνομά της όπως και το “παστίτσιο” με μπεσαμέλ τυριών, που προτίμησα με ριγκατόνι, πασπαλισμένο με γαλέτα, που προσομοιώνει την γκρατιναρισμένη επιφάνεια της κλασικής σπεσιαλιτέ. Οι λάτρεις της τρούφας θα προτιμήσετε το “truffle mushrooms” με κρέμα από άγρια μανιτάρια, παρμεζάνα και ελάχιστο λάδι τρούφας, με τη γήινη νοστιμιά των μανιταριών να δίνει τον τόνο ενώ ενδιαφέρον έχει και η ελαφρώς πικάντικη βερσιόν της aglio-olio με τσίλι. Οι γεύσεις είναι καθαρές και οικείες ενώ σε κάθε συνταγή οι σάλτσες έχουν πλούσια υφή αγκαλιάζοντας ανάλαφρα την σωστά βρασμένη φρέσκια pasta.
Τα ζυμαρικά της mama πήραν τους… δρόμους και πάνε με χίλια!